Hi! Ik ben Lobke Vale, een enthousiaste bruidsfotograaf die altijd opzoek is naar plaatjes waar je van gaat grijnzen.
In 2012 vroeg mijn nichtje mij haar bruiloft te fotograferen. Mijn liefde voor het fotograferen van bruiloften is daar geboren.
Inmiddels heb ik meer dan 200 bruiloften gefotografeerd en net zoveel albums mogen ontwerpen. Dat is wat mij betreft een pre, een foto in een boek doet zoveel meer dan op de computer. Over 40 jaar je trouwalbum open slaan en terug gaan naar die ene grote dag, dat is mijn doel.
Met mijn 14 jaar ervaring als bruidsfotograaf, weet ik de sfeer, emoties en bijzondere details feilloos vast te leggen.
Het meest sta ik in mijn kracht als ik er de hele dag bij mag zijn, het hele verhaal vastleggen. Van de eerste zenuwachtige momenten bij het aankleden tot de dansvloer onveilig maken met je vrienden. Juist in die volle dag schuilt de magie: de opbouw, de spanning, de emotie en de ontlading. Geen gefraudeerde momenten, maar een boek gevuld met een prachtig verhaal.
Reizen
Het liefst ontdek ik elke maand een nieuw land of een nieuwe stad. In 2016 besloot ik voor het eerst buiten Europa te reizen, richting Azië.
Tijdens het kijken nar de film Rapunzel zag ik een scène waarin duizenden lampionnen tegelijk de lucht in gingen. Dat beeld bleef maar in mijn hoofd hangen. Ik moest dat ook meemaken. Met mijn Disney brein ging ik op onderzoek uit, waar kwam deze magische scène vandaan?
Mijn zoektocht leidde me naar Thailand, naar het Loi Krathong Festival. De ervaring was te mooi voor woorden. Duizenden lampionnen die tegelijk opstijgen.. het voelde alsof ik zelf even midden in de Disney film stond.Elke keer als ik terug denk aan dat moment, wil ik meteen weer terug. Dan blader ik door mijn fotoboek en voel ik dat moment van magie weer helemaal terug komen.
Als voorbereiding op de bruiloften en voor de nodige rust in mijn hoofd, ben ik twee keer per week te vinden bij Boxing Stad Groningen.
Tijdens het fotograferen wring ik mijzelf in de meest moeilijke posities, voor de vetste plaatsjes. Een goede conditie is dan gewoon een vereiste.
Maar ik heb het ook nodig om mijn hoofd helemaal leeg te maken en hoe kan dat beter dan even helemaal los te gaan op een bokszak of je in het zweet te werken met een springtouw.
Hoe je mij het beste kunt herkennen? Aan mijn twee verschillende kleuren schoenen.
